Het is een prima dag vandaag voor de taxi’s en de musea, het regent flink. Gelukkig hebben we onze pluutjes bij ons, toch niet voor niks meegenomen. We gaan eerst (met de subway natuurlijk) naar het Guggenheim museum aan het Central Park, al is het maar om nog een gebouw van Franklin Lloyd Wright te zien. We staan ongeveer 20 minuten buiten in de rij onder de paraplu alvorens we naar binnen kunnen. Ze geven iedereen speciale plastic zakken om de plu’s in op te bergen, handig. Het gebouw is een genot om naar te kijken, buiten zowel als binnen. In de hal loop je via een langzaam stijgende spiraal het gebouw omhoog, op de verdieping kun je dan afslaan naar een zaal. Geweldig gebouw, de collectie zijn we wat minder enthousiast over. Een zaal met impressionistische meesterwerken van Manet, Pisarro en van Gogh en wat werk van Picasso. Verder een zaal met wat oude diaprojectoren, verbonden door stekkerdozen in oude schoenen, tsja ik zeg er verder niks over. Twee zalen met erg boeiend werk van Monir Shahroudy Farmanfarmaian, een Iraanse kunstaneres met veel spiegelobjecten en geometrische tekeningen. Prachtig gewoon. Er zijn ook nog 2 zalen gesloten ivm een komende tentoonstelling en de hele spiraal bevat werk van ene On Kawara. Die heeft vanaf 1964 iedere dag een blad van een krant bewaard, heeft van overal briefkaarten verstuurd met daarop de tijd dat hij ontwaakte en telegrammen met de tekst “I’m still alive”, dagboeken bijgehouden met wie hij die dag gesproken had, plattegronden van waar hij die dag was en zo nog meer. Daar liep je dus de hele route naar boven langs, ok moi.

Als we buiten komen regent het nog steeds, wel niet meer zo hard. We steken Central Park over om naar het Museum of Natural History te gaan. Hier staan we gelukkig binnen in de rij, we kopen er een kaartje bij voor een Imax film over het heelal. Wat een museum, vier verdiepingen barstensvol informatie, daar is Leiden niks bij. Je moet er wel tegen kunnen om naar ontzettend veel opgezette dieren te kijken, deze exposities zijn duidelijk uit het pré Marianne Thieme tijdperk. De film is vooral spectaculair (de meeste informatie is bekend), het 3D beeld wordt op een reusachtige koepel boven je hoofd geprojecteerd, de stoelleuningen staan daarom wat achterover.

Eenmaal weer buiten is het droog, we gaan nog even naar Times Square om naar de lichtreclames te kijken en besluiten met een biertje in het café tegenover het Grand Central. We zijn het met alle mensen eens die ons voorspelden: New York is een geweldige stad!

We zullen wel een paar dagen nodig hebben om bij te komen van alle indrukken die we in bijna 5 weken hebben opgedaan, morgen in ieder geval rustig de koffers pakken, misschien nog een wandelingetje in de buurt en dan ruim op tijd naar het vliegveld. Het is mooi geweest.