We rijden op ons gemakkie richting Lancaster, Pensylvania. Daar willen we gaan rondrijden in Dutch Country, het gebied waar de op een na grootste Amish gemeenschap woont en werkt en waar ze zich oorspronkelijk gevestigd hebben. Er wonen er nu zo’n 35.000 en aangezien het gemiddelde gezin 7 kinderen heeft groeit het aantal gestaag. Van de 10 jongeren blijven er toch 9 bij de leer, de hersenspoeling vanaf de heel jonge leeftijd werkt dus. De naam Dutch is overigens een verbastering van Deutsch, ze spreken onderling nog een eigen Duits dialect, de gebeden zijn allemaal in het hoog-Duits. We rijden wat achterafstraatjes kriskras door het gebied, overal hang was, heel veel was (ze hebben geen electriciteit, dus geen wasdrogers). Veel koetsjes (buggies) met een tuigpaardje ervoor en ook een soort van grote step met fietswielen. De gewone fiets gebruiken ze niet. “Thats our way of doing it” antwoord een Amish op mijn vraag waarom, verder wilde hij geen uitleg geven, tja het zal dus wel iets met hun .geloof te maken hebben. Ze gebruiken olie en gas voor licht en verwarming maar ook nog veel kolen. Zoals iemand zei, ze zijn heel handig in het vinden van alternatieve energiebronnen die wel toelaatbaar zijn. Ze zijn ook niet te beroerd om bij iemand in de auto te stappen, zolang ze zelf maar niet aan het stuur zitten. Alle vrouwen met rokken tot op de enkels en mutsjes op het knotje. Alleen maar effen kleuren, meestal niet al te vrolijk. De kerels zo’n strooien hoedje op en bretels (of ‘galgen’ zoals wij ze vroeger noemden). In mijn jeugd zag je ze nog wel, trekpaarden maar waren er ook al veel traktoren, maar hier gaat echt nog alles met behulp van trekpaarden: ploegen, eggen noem maar op. De meeste Amish zijn ook boeren of werkzaam in op de boerderij, de bedrijven zien er veelal welvarend uit. Het landschap hier is heel open, licht golvend met overal van die enorme fallusachtige silo’s. We vinden allebei Oost Pensylvania een erg leuk gebied om door heen te trekken, zeker met zo’n “attractie” als de Amish. We strijken neer op een camping wat noordelijker in New Holland. Daar klepperen de koetsjes de hele avond nog aan ons voorbij, maar zien we ook echte fietsen en bloemetjes op de kleding van de vrouwen. Dit blijken dus geen Amish te zijn maar Mennonieten volgens de campingbeheerster, die hebben een iets andere kijk op de leer en de uitvoering ervan. Volgens mij zijn Amish ook Mennonieten, maar er is toch een verschil.