Het regent stevig deze ochtend, we willen eigenlijk op tijd naar Fallingwater rijden om ook op het terrein nog foto’s te maken, maar voorlopig doen we het maar rustig aan. Tegen elven rijden we de camping af en na 5 minuten slaakt Toiny een gil als ze een plens water in haar nek krijgt. Blijkbaar lekt de camper ergens en het water verzamelt zich tussen de wand van de alkoof net boven de zitplaats van de bijrijder. Wat gefrot met wat handdoeken en we rijden weer verder om 20 minuten later bij de entree van dit National Landmark onze kaartjes op te pikken die we via internet besteld hebben. We hebben de tour van 12 uur, maar in het visitor center krijgen we te horen dat we ook om 11.45 kunnen starten. Prima, en we hebben ook nog tijd voor koffie en een cookie.

We lopen daarna via de driveway door het park naar het huis waar de gids op ons staat te wachten. Na een bocht vol rododendrons (en die staan er hier heel veel) zien we het huis en horen we de rivier en waterval. De eerste aanblik is er meteen een van Wow en van even niks te zeggen hebben. De gids wacht buiten op ons voor het inleidend praatje (gelukkig is het net even droog), op z’n Amerikaans natuurlijk. Even vragen waar we vandaan komen (we zijn maar met z’n zevenen) en of we al meer huizen van Frank Lloyd Wright bezocht hebben. Eerst dan wat geschiedenis over de familie Kaufmann die het huis liet bouwen in de jaren 1930 en de locatie bij het riviertje Bear Run (was al in bezit van de familie). De familie wilde een huis bij de waterval, Wright kwam met het idee om het huis over de waterval te bouwen. Het organische concept van Wright sprak de familie blijkbaar erg aan, want uiteindelijk gingen ze ver boven het geplande budget uit. We worden er nog even streng op gewezen dat tijdens de tour geen foto’s of films gemaakt mogen worden en dan gaan we naar binnen. In de woonkamer viel ik helemaal stil, zelden zoiets iets moois gezien. Indrukwekkend, gewoon geen woorden voor. Aan drie kanten glas, een laag plafond, maar ook lage meubels maken dat de natuur de kamer in komt. Alleen maar aardse tinten, en dan de muren van allemaal uitspringende steenlagen, fenomenaal! De boekenplanken lijken te zweven en blijken in de muren gewerkt te zijn, de bevestigingsbouten weggewerkt in de plank zelf. Ik ga niet alle kamers beschrijven, we hebben een boekje gekocht met foto’s van binnen, dus als iemand ze wil zien…

Dit is zeker een van de hoogtepunten van deze reis, dit hadden we allebei voor geen goud willen missen. Dit ontwerp van 75 jaar geleden doet zo ongelooflijk modern aan, het had ook vorig jaar gebouwd kunnen zijn. Jammer dat het na afloop van de tour weer flink regent, waardoor het buiten foto’s maken wat lastig is. Iedereen en wij dus ook loopt met een groen parapluutje van de stichting hier, ze hebben er vele tientallen op diverse plekken staan.

Daarna nog een uurtje of 2 door het fraaie landschap van Pensylvania gereden en gelukkig klaarde het op. Uiteindelijk in een State Park de camper neergezet, de jassen en handdoeken in de soms stevige wind en het avondzonnetje kunnen drogen en ook nog de bbq gebruikt om een lekkere burger te grillen.