Big wheels keep on turning
Carry me home to see my kin
Singing songs about the south-land
I miss 'ole' 'bamy once again
And I think it's a sin

Well I heard Mister Young sing about her
Well I heard ole Neil put her down
Well, I hope Neil Young will remember
A southern man don't need him around any how

Sweet home Alabama
Where the skies are so blue
Sweet home Alabama
Lord, I'm coming home to you

Dat stukje over Neill is een geintje, niet kwaad bedoeld. Lynyrd Skynyrd en hij zijn fans van elkaar. Dat even terzijde.

Vanochtend rijden we na een half uurtje Alabama binnen. Langzaam verandert het landschap, gisteren dichte bossen, maar nu is het veel opener. Zo ongeveer om de 10 mijl een plaatsje met veelal leuke huizen (alweer die waranda’s), parkachtig gelegen tussen oude bomen. Veel, heel veel soms metershoge bloeiende Camelia’s. Ook overal langs de weg enorme Blauweregens, ook al volop in bloei. Het is heel erg rustig op de weg, dat zal te maken hebben met de Interstate die enkele mijlen verderop parallel aan onze route loopt. Montgomery laten we links liggen, er is daar niks te beleven. Historisch van belang geweest natuurlijk. In 1955 weigerde Rosa Parks daar in de bus op te staan voor een blanke, dat werd uiteindelijk het begin van het einde van de apartheid.

We zijn nu inmiddels al 2 keer in Cuba geweest, een keer Cuba, New Mexico en nu Cuba, Alabama. Zo kom je nog eens ergens. De route voert ons ook nog dwars door Birmingham.

Birmingham, Birmingham

The greatest city in Alabam'

You can travel 'cross this entire land

There ain't no place like Birmingham

Nou dat kan Randy Newman dan wel vinden maar wat wij ervan zien is het niet veel bijzonders. Zelfs 5 blinde negers kunnen dat nog wel zien. Het is wat regenachtig dus besluiten we maar om rustig door te rijden. We stoppen in Gadsden op een camping met eindelijk fatsoenlijk internet en een ruisende waterval op de achtergrond. Morgen via Rome (Georgia) richting Great Smokey Mountains.