Allereerst nog wat reacties op jullie berichtjes: waar ik gisteren Pasen schreef moet natuurlijk Palm Pasen zijn, je raakt af en toe de tijdlijn kwijt op vakantie. Verder zetten we vanaf nu wat geld opzij om straks lijstjes te kopen voor de foto’s die rasfotografe Toiny steeds maakt en speciaal voor Mark: Boones Mill was een korenmolen, volgens de folder nog dagelijks in gebruik, maar volgens mij was die folder al lang geleden geschreven.

Goed, dan over het bezoek vandaag aan Nola (New Orleans, Louisiana). De chauffeur van onze gratis camping shuttle bleek een soort van VVV functie te hebben, we kregen in de 40 minuten durende rit naar het centrum veel info over Nola, over de waterhuishouding (Katrina!), het plantagestelsel en wat al niet meer. Via allerlei ommetjes door interessante buitenwijken kwamen we om 9.45 aan bij the French Quarter, het centrum van New Orleans. Daar hebben we tot 5.30 ’s middags doorheen gekuierd. Zowaar meteen in het begin een praatje gemaakt met Ivonne Kroonenberg, die we hoorden zeggen: "dat zijn vast Nederlanders". Dat we uit Geldrop komen vond ze ook wel leuk (de geboorteplaats van collega Adri vd Heijden). Maar wat is New Orleans een leuke stad! We begonnen met de lokale specialiteit, koffie + beignets (wachttijd in de rij ruim 20 minuten!). De beignets worden gefrituurd en daarna voorzien van veel, heel veel poedersuiker (je herkent de mensen die er van geproefd hebben aan de witte vlekken op de kleren). De moeite van het wachten waard vonden wij. Daarna rustig aan de kuier, blok voor blok. Ontzettend veel van de beroemde smeedijzeren balkons natuurlijk. Die met de pilaren eronder zijn uit de Spaanse tijd en werden in de zomer gebruikt als slaapkamer (vanwege het warme en broeierige klimaat), die zonder pilaren zijn uit de Franse tijd. Hier en daar wat muziek op straat, voornamelijk Jazz. Een biertje (amberkleurig en erg lekker) genomen op een binnenplaats waar een pianist in de stijl van Mac Rebennack (Dr. John) speelde. De lunch geheel in Cajun stijl natuurlijk: Toiny een Po-Boy (speciaal Frans broodje, gevuld met in dit geval gefrituurde crawfish = rivierkreeftstaartjes) en voor mij een combinatie van Gumbo, Jambalaya en Crawfish pie, en aangezien vis ook moet zwemmen een Kendall-Jackson Chardonnay (zal Ineke Volkert-Franse goed doen). Het laatste uur van de middag op de Missippi oever lekker op een bankje in de zon (ongeveer 29 graden!) doorgebracht. Vlak voordat de shuttle kwam, kregen we nog een concert vanaf het bovendek van het stoomschip “Natchez” waar iemand een orgel van stoomfluitjes bespeelde, leuk maar wel hard en schel!

Conclusie van vandaag: New Orleans is beslist een aanrader