Het landschap waar we vandaag door reden maakte dat Toiny opmerkte: ik snap helemaal dat de blues hier geboren is. Lange rechte wegen door eindeloze katoenvelden. De woongemeenschappen zagen er op zijn minst gezegd nogal verwaarloosd uit. Verveloze sta-caravans met hopen oud roest erom heen. De onderkant van de Amerikaanse maatschappij dus. Zo zal het destijds ook wel geweest zijn, toen talloze negers (Afro-Amerikanen is tegenwoordig het politie correct woord meen ik) met de hand katoen plantten, oogsten en in balen stopten. Onderweg gestopt in Vicksburg, gelegen aan de Mississippi. Deze plaats is vooral bekend vanwege het Beleg van Vicksburg (1863), een van de doorslaggevende gebeurtenissen van de Amerikaanse Burgeroorlog. Hoewel zaterdag was er nauwelijks een mens op straat, parkeerruimte genoeg en na een kort wandelingetje een koffietentje gevonden. Daar waren zowaar nog 2 Nederlanders die er snel vandoor gingen toen we ze goeiendag wensten. Na de, overigens prima bak koffie (en dat maak je niet vaak mee hier) verder naar Natchez. In deze plaats, hoog boven de Mississippi woonden de katoenplanters. Tijdens het interbellum werden hier de fraaiste villa’s neergezet, die nog steeds goed onderhouden worden en in maart ter bezichtiging worden opengesteld, tegen betaling natuurlijk. Morgen maar eens kijken watr we daarmee doen. Vandaag nog naar een powwow geweest, die hier dit weekend toevallig gehouden werd op het terrein van de voormalige Natchez indianen (Native Americans is hier de politiek correcte term). Tja, wat zullen we daarvan zeggen, veel trommelgeluid in een strak ritme, wat onverstaanbare klanken en allerlei verklede mensen die op het ritme van de trommels op de grond stampten.

Fotos komen een andere keer vanwege het zeer trage internet op de camping hier. Wel fraai gelegen trouwens, meteen aan de Mississippi met enorme duwbakken die voorbij komen (5 naast elkaar, 6 achter elkaar!).